غرقاءةلغتنامه دهخداغرقاءة. [ غ َ ق َ ءَ ] (ع مص ) بی پوست تنک برآمدن خایه . بی پوست تنک نهادن ماکیان خایه را: غرقأت الدجاجة بیضها؛ یعنی تخم گذاشت و در آن پوست خشک نبود. همزه زاید است زیرا از ماده ٔ غرق می باشد. (از منتهی الارب ).
