غرقه شدن

غرقه شدن . [ غ َ ق َ / ق ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) غرق شدن . در آب فروشدن . خفه شدن در آب . غریق شدن :
دهان خشک و غرقه شده تن در آب
ز رنج و ز تابیدن آفتاب .

فردوسی .

چو خورشیدتابان ز گنبد بگشت
به خون غرقه شد کوه و دریا و دشت .

فردوسی .

به دل گفت گر با نبی و وصی
شوم غرقه ، دارم دو یار وفی .

فردوسی .

گرد گرداب مگرد، ارت نیاموخت شنا
که شوی غرقه چو ناگاهی ناغوش خوری .

لبیبی (از فرهنگ اسدی نسخه ٔ نخجوانی ).

ایشان بر چپ و راست در آن جویها گریخته غرقه شدند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 467).
غرقه شده ای به بحر دنیا در
یا هیچ همی به دین نپردازی .

ناصرخسرو.

غرقه نشدی به پیش کشتی
گر نیستیی به غایت احمق .

ناصرخسرو.

تا غرقه نشد سفینه در آب
رحمت کن و دست گیر و دریاب .

نظامی .

زآب خوردن تنش به تاب افتاد
عاقبت غرقه شد در آب افتاد.

نظامی .