غرنیچی
لغتنامه دهخدا
غرنیچی . [ غ َ ] (اِخ ) نام شخصی است معین یا غیر معین :
چو غرنیچی به محشر زنده گردد
بسنجد طاعتش ایزد به میزان
کم آید طاعتش گوید خدایا
ترازو پله دارد سر بگردان .
چو غرنیچی به محشر زنده گردد
بسنجد طاعتش ایزد به میزان
کم آید طاعتش گوید خدایا
ترازو پله دارد سر بگردان .
(فرهنگ نظام ).