غرور داشتن
لغتنامه دهخدا
غرور داشتن . [غ ُ ت َ ] (مص مرکب ) نخوت داشتن . متکبر و خودبین و خودپرست بودن . مغرور بودن . (ناظم الاطباء) :
زاهد غرور داشت سلامت نبرد راه
رند از ره نیاز به دارالسلام رفت .
زاهد غرور داشت سلامت نبرد راه
رند از ره نیاز به دارالسلام رفت .
حافظ.