غسانی

غسانی . [ غ َس ْ سا ] (اِخ ) (متوفی به سال 636 هَ . ق .) محمدبن علی بن خضر، مکنی به ابوعبداﷲ و ابن عسکر، نحوی لغوی و مورخ . وی از افاضل قرن هفتم هجری قمری است و در فنون مذکور مصنفاتی دارد از قبیل ، الاربعون حدیثاً، التکمیل و الاتمام لکتاب التحریف و الاعلام عبدالرحمن سهیلی ، السلوة عن ذهاب البصر، المشرع الروی فی الزیارة علی غریبی الهروی ، و جز آن . و از اشعار اوست :
اصبر لما یعتریک تغنم
غنیمتی راحةو اجر
فان کل الخطوب لیلا
لابد یجلوه ضوء فجر.

(از ریحانةالادب ج 3 ص 158).