غفاریان

غفاریان . [ غ َف ْ فا ] (اِخ ) حمداﷲ مستوفی آرد: غفاریان در اول مردمی صالح و متدین بوده اند. از ایشان امام سعید استاد الائمة نجم الدین عبدالغفار صاحب الحاوی رحمةاﷲ علیه در علم فقه مذهب امام شافعی مطلبی (رض ) بأقصی الغایة والامکان کوشید، و آن قوم بدو منسوب گشتند و از او مفتخر گشتند. وفات او در ثامن محرم سنه ٔ خمس و ستین و ستمائه (665)، و اکنون فرزندان او ائمه ٔ قزوین اند. (تاریخ گزیده چ لندن ص 847).