غفیةلغتنامه دهخداغفیة. [ غ َ ی َ ] (ع مص ) خوابیدن . (منتهی الارب ): غفی فلان ؛ یغفی غفیة؛ نعس . خوابیدن سبک . (از اقرب الموارد). || (اِ) پشته ٔ بلند که آب بر آن نرود. (منتهی الارب ). زُبیَة. (اقرب الموارد).
