غلاف نشین
لغتنامه دهخدا
غلاف نشین . [ غ ُ / غ ِ / غ َ ن ِ ] (نف مرکب ) آنچه در غلاف باشد. آنچه پوشیده باشد :
بی نور شد چراغ دل از ظلمت وجود
این خنجر غلاف نشین زرق رنگ بود.
بی نور شد چراغ دل از ظلمت وجود
این خنجر غلاف نشین زرق رنگ بود.
ناصرعلی (از بهار عجم ) (آنندراج ).