غلام سرور

غلام سرور. [ غ ُ س َرْ وَ ] (اِخ ) صاحب لاهوری . مفتی بن مفتی ، غلام محمدبن مفتی رحیم اﷲ قریش اسدی هاشمی . وی از دانشمندان هند در اواخر قرن سیزدهم هجری است و شاید اوائل قرن حاضر (چهاردهم ) را نیز درک کرده است ، به هرحال در سال 1283 هَ . ق . در قید حیات بوده است . او در نظم و نثر و انشاء و نویسندگی دستی توانا داشت و غالباً در اشعار خود به سرور تخلص میکرد مخصوصاً در گفتن ماده تاریخ تخصص داشت . در ولادت یا وفات یا وقایع دیگر اشخاص چند قسم ماده تاریخ میسرود. کتاب مشهور او تذکره ٔ خزینةالاصفیا است که شامل شرح حال اجمالی اکابر دین و مشایخ صوفیه و عرفانی هند و ایران میباشد. وی این کتاب را به هفت مخزن تقسیم کرده است : مخزن اول در شرح حال اجمالی حضرت رسول (ص ) و ائمه ٔ اطهار و خلفا و ائمه ٔ اهل سنت ، و پنج مخزن دیگر در ذکر مشایخ و اولیای سلسله ٔ قادریه و چشتیه و نقشبندیه و سهروردیه و سلاله ها و خانواده های متفرقه ٔ عرفاست ، و مخزن هفتم مشتمل بر شرح حال ازواج و بنات طاهرات پیغمبر اسلام و جمعی از زنان عارف و صالح است . تاریخ تألیف کتاب 1281هَ . ق . است و نام خود کتاب که خزینةالاصفیا است (بدون همزه ) تاریخ شروع به تألیف (1280) و با همزه ٔ آخر تاریخ اختتام (1281) آن است . نیز در همان کتاب گوید:
گشت پر از عطای ایزد پاک
کنز خوبی و گنج محجوبی
ابتدایش «خزینه ٔ خوب » است
انتهایش «خزانه ٔ خوبی »
او شرح حال حضرت صاحب الامر را نیز مفصلاً آورده و قطعه شعری نیز در مدح آن حضرت سروده است . کتاب خزینةالاصفیاء در هند به سال 1331هَ .ق . به چاپ رسیده است ، و دیگر از تألیفات وی کتاب «گلدسته ٔ کرامات » در مناقب عبدالقادر گیلانی است . رجوع به ریحانة الادب ج 3 صص 161 - 163 و خزینةالاصفیاء شود.