غلغل درافکندن

غلغل درافکندن . [ غ ُ غ ُ دَ اَ ک َ دَ] (مص مرکب ) یا غلغل درفکندن . شور و غوغا و بانگ و آواز برآوردن . فریاد و غوغا پدید آوردن :
پلپلی چند را بر آتش ریز
غلغلی درفکن به آتش تیز.

نظامی .

چو بلبل سرایان چو گل تازه روی
ز شوخی درافکنده غلغل به کوی .

سعدی (بوستان ).