غلفتی زدنلغتنامه دهخداغلفتی زدن . [ غ ِ ل ِ زَدَ ] (مص مرکب ) در تداول عامه بدل و قلب چیزی را به جای اصل و سره به فریب به کسی دادن . بدلی یا بی بهایی را به جای اصلی و بهاداری به کار بردن اغفال را.