غلملیچلغتنامه دهخداغلملیچ . [ غ ِ م ِ ] (اِ) به معنی غلغلیچ است که خاریدن زیر بغل و پهلو و کف پای مردم است . (برهان قاطع). ظاهراً مصحف غلغلیچ است . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). غلغیج . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). غلغلک .
