غلول

غلول . [ غ َ ] (ع ص ، اِ) طعام نرم ، یقال : نعم غلول الشیخ هذا؛ ای طعام الذی یدخله جوفه . (منتهی الارب ). طعامی که به اندرون شکم پیر و ناتوان زود گوارا شود. (غیاث اللغات ). خوردنی یا آشامیدنی که در اندرون خود درآورند. (از اقرب الموارد). || خائن ، و فی الحدیث : الغلول من جمر جهنم . (منتهی الارب ) (آنندراج ).