غماء

غماء. [ غ َم ْ ما ] (ع ص ) مؤنث اَغَم ّ . (منتهی الارب ). || شب غماء؛ شبی که هلال آن ناپدید باشد. لیلة غماء؛ ای طامس هلالها. (از اقرب الموارد). و قولهم صمنا للغماء؛ ای صمنا علی غیر رؤیة الهلال ؛ یعنی روزه داشتیم جهت ابهام آسمان . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (اِ) اندوه . (منتهی الارب ). غم . حزن . گویند: مثلک یکشف الغماء. (از اقرب الموارد). || بلاء و سختی . (منتهی الارب ). داهیه . (اقرب الموارد) (تاج العروس ). بمعنی غُمّی ̍. رجوع به تاج العروس و غُمّی ̍ شود.