غماز سمرقندی

غماز سمرقندی . [ غ َم ْ ما زِ س َ م َ ق َ ] (اِخ ) (ملا...) شاعر دوره ٔ صفوی . وی خدمت عبدالعزیزخان بود. شعرش این است :
آورد شبی جذبه ٔ سنبل سوی باغش
در هر قدمی لاله برخ داشت ایاغش
پروانه کند ازپر خود پرده ٔ فانوس
گستاخ مبادا که رسد دود چراغش .

(از تذکره ٔ نصرآبادی ص 441).