غمة

غمة. [ غ ُم ْ م َ ] (ع اِ) اندوه . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء). غم . کربة. حزن . || هر آنچه چیزی را بپوشاند. (از اقرب الموارد). || تک مشک روغن و تک دریا وجز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || حیرت و شبهه . هو فی غمة؛ ای حیرة و شبهة و لبس . ج ، غُمَم . (اقرب الموارد). || امر غمة؛ کار مشتبه و پوشیده که موجب اندوه باشد. منه قوله تعالی : ثم لایکن امرکم علیکم غمة. (قرآن 71/10). یقال : صمنا للغمة؛ یعنی جهت اشتباه روزه داشتیم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || ظرفی که در آن غذا بپزند: و لایخرج الرؤوس من الغمة حتی ینتهی نضجها. (معالم القربة فی احکام الحسبة ص 106).