غمورة
لغتنامه دهخدا
غمورة. [ غ ُ رَ ] (ع مص ) بسیار گردیدن آب . یقال : مااشد غمورة هذا النهر! || (اِمص ) فراخ خویی و جوانمردی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). یقال : رجل غمر بین الغمورة؛ یعنی مردبسیار سخی که سخاوت وی آشکار باشد. (منتهی الارب ).
