غمکش

غمکش . [ غ َ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) آنکه غم کشد.غمناک . غمدار. غمزده . غمدیده . غمرسیده :
چو پیروزه گشته ست غمکش دل من
ز هجران آن دو لب بهرمانی .

ابوالحسن بهرامی .

در سایه ٔ آن زلف مشوش که تراست
ای بس دل سرگشته و غمکش که تراست .

انوری .

میی کوست حلوای هر غمکشی
ندیده بجز آفتاب آتشی .

نظامی (از آنندراج ).