غمین گشتن

غمین گشتن . [ غ َ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) غمناک شدن . اندوهگین شدن . غمگین گشتن :
غمین گشت رستم ببازید چنگ
گرفت آن سر و یال جنگی پلنگ .

فردوسی .

بدانست سرخه که پایاب اوی
ندارد غمین گشت و پیچید روی .

فردوسی .

دو هفته همی گشت با یوز و باز
غمین گشت از رنج و راه دراز.

فردوسی .