غم پرست

غم پرست . [ غ َ پ َ رَ ] (نف مرکب ) غمخوار. آنکه غم کسی یا چیزی را خورد :
روز و شب خوابم نمی آید بچشم غم پرست
بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع.

حافظ.

غم پرستان ترا با عیش و عشرت کار نیست
در شراب «اعظم » بامید خمار افتاده است .

علیقلی خان اعظم (از آنندراج ).