غم پرداز
لغتنامه دهخدا
غم پرداز. [ غ َ پ َ ] (نف مرکب ) آنکه غم را بزداید. دورکننده ٔ غم . غم زدا. غمکاه . غمگسار :
ملک دانسته بود از رأی پرنور
که غم پرداز شیرین است شاپور.
نه آن غم را ز دل شایست راندن
نه غم پرداز را شایست خواندن .
ملک دانسته بود از رأی پرنور
که غم پرداز شیرین است شاپور.
نظامی .
نه آن غم را ز دل شایست راندن
نه غم پرداز را شایست خواندن .
نظامی .