غناساز
لغتنامه دهخدا
غناساز. [ غ ِ ] (نف مرکب ) خواننده و نوازنده . آوازخوان . مغنی . غناگر. رجوع به غناگر شود :
مگر کآن غناساز و آواز رود
در آن خم بدین عذر گفت آن سرود.
غناساز گنبد چو باشد درست
صدای خوش آرد به اوتار سست .
مگر کآن غناساز و آواز رود
در آن خم بدین عذر گفت آن سرود.
نظامی .
غناساز گنبد چو باشد درست
صدای خوش آرد به اوتار سست .
نظامی .