غنچه ٔ پیکان
لغتنامه دهخدا
غنچه ٔ پیکان . [ غ ُ چ َ / چ ِ ی ِ پ َ / پ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بمعنی پیکان است و اضافه ٔ تشبیهی است :
در دل ما غنچه ٔ پیکان او گل گل شکفت
شاد باشد میهمان گردد چو صاحبخانه گرم .
در دل ما غنچه ٔ پیکان او گل گل شکفت
شاد باشد میهمان گردد چو صاحبخانه گرم .
صائب (از آنندراج ).