ترجمه مقاله

غیاث الدین

لغت‌نامه دهخدا

غیاث الدین . [ ثُدْ دی ] (اِخ ) ابن ملک صالح بن ملک کامل بن ملک عادل سیف الدین محمدبن نجم الدین ایوب . ملقب به ملک معظم . از ملوک ایوبی مصر بود. به سال 647 هَ . ق . پس از مرگ پدرش ملک صالح به پادشاهی رسید و به سال 648 با کافران فرنگ جنگید و بر ایشان پیروز گردید، و سرانجام به دست غلامان پدرش ملک صالح کشته شد. (از حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 597 و ج 3 ص 251). رجوع به همین کتاب صفحات مذکور شود.
ترجمه مقاله