غیاث الدین

غیاث الدین . [ ثُدْ دی ] (اِخ ) (امیر...) حاجی خراسانی . جد اعلای امیر مبارزالدین محمد که نخستین ازسلاطین آل مظفر (718 - 795 هَ . ق .) بود. وی از تشتغان خواف و بقولی از سجاوند خواف بود. در موقع هجوم مغول بخراسان ، امیر حاجی از خراسان فرار کرده به یزد آمد. او سه پسر داشت به نامهای بدرالدین ابوبکر، مبارزالدین محمد و شجاع الدین منصور. بدرالدین و مبارزالدین در یزد وارد خدمت شاه علاءالدین اتابک یزد شدند. رجوع به تاریخ حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 273، تاریخ عصر حافظ ج 1 ص 61، تاریخ مغول تألیف عباس اقبال ص 412، تاریخ گزیده چ لندن ص 616 و حاجی امیر غیاث الدین شود.