غیازه

غیازه . [ غ َ زَ / زِ] (اِ) سیخ کوچکی آهنین که بر سر چوبی نصب کنند و خر و گاو را بدان برانند. (برهان قاطع) (آنندراج ). ظاهراً مصحف غبازه . رجوع به غبازه ، غباز و گواز شود. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). مهمیز. (ناظم الاطباء).