غیبان

غیبان . [ غ َ / غ ُی ْ ی َ ] (ع اِ) رگهای درخت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ریشه های درخت که در زمین پنهان شود و چون بکنند آشکار گردد. یقال : بدا غَیَّبان ُ العود؛ یعنی آشکار شد عروق درخت که نهان بود، و آن هنگامی است که باران سخت بدان رسد و سیل جاری گردد و ریشه های درخت را بکند و عروق آن وآنچه را نهفته شده است آشکار سازد. (از لسان العرب از ذیل اقرب الموارد). غَیاب . غَیّاب . || آنچه آفتاب بدان نرسد از گیاه . (از اقرب الموارد).