غیب پوش
لغتنامه دهخدا
غیب پوش . [ غ َ / غ ِ ] (نف مرکب ) آنکه یا آنچه غیب را پوشیده دارد. پوشنده ٔ نهان . نهان کننده ٔ چیزی . رجوع به غَیب شود :
پوست باشدمغز بد را عیب پوش
مغز نیکو را ز غیرت غیب پوش .
پوست باشدمغز بد را عیب پوش
مغز نیکو را ز غیرت غیب پوش .
مولوی (مثنوی ).