غیطی

غیطی . [ غ َ ] (اِخ ) محمدبن احمدبن علی سکندری غیطی شافعی ، مکنی به ابوالمواهب و ملقب به نجم الدین . از دانشمندان مصر بود. نسبت او به «غیطالعده » یا «ابی الغیط» واقع در مصر است . او راست : قصة المعراج الصغری ، القول القویم فی اقطاع تمیم (خطی )، مشیخة (خطی )، الفرائد المنظمة (خطی )، بهجة السامعین (خطی )، الاسلام و الایمان (خطی ) و جز آن . (از اعلام زرکلی چ 2 ج 6 ص 234). صاحب معجم المطبوعات کتاب «المعراج الکبیر» را نیز جزء تألیفات او ذکر کرده است . رجوع به معجم المطبوعات ج 2 ستون 1422 شود.