غیل

غیل . (ع اِ) درختان انبوه و درهم ، بفتح اول هم به همین معنی است . درختان نی و حلفا. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || نیستان . (غیاث اللغات ). || بیشه ٔ شیر. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ). غیلَة با افزودن هاء به آخر آن گفته نمیشود. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بیشه و صحرا. (غیاث اللغات ). جایگاه شیر. ج ، اَغیال ، غُیول . (اقرب الموارد). || جنگل . (منتهی الارب ). اَجَمَة. (اقرب الموارد) :
ای برون آورده اندر کشور هندوستان
پیل جنگی از حصار و گرگ پیل افکن ز غیل .

فرخی .

|| هر رودبار با آب . ج ، اَغیال ، غُیول . (منتهی الارب ). هر وادیی که در آن آب باشد. (از اقرب الموارد).