فارعةلغتنامه دهخدافارعة. [ رِ ع َ ] (اِخ ) الثقفیة. مادر حجاج بن یوسف . مسعودی او را فارغه (با غین نقطه دار) خوانده است . رجوع به مروج الذهب مسعودی ، و حجاج بن یوسف در همین لغت نامه شود.
