فالنجقین

فالنجقین . [ل ِ ] (معرب ، اِ) لغت یونانی و بمعنی دواءالرتیلا است . از یک بیخ نبات او دو سه شاخ میروید و در بعضی مکان متفرق و در بعضی مجتمع میباشد. برگش باریک و گلش سفید شبیه به سوسن و از آن کوچکتر و تخمش سیاه و شبیه به نصف عدس و از آن باریکتر و بیخش کوچک و باریک و زرد است و بعد از خشکی سفید میشود. در سیُم گرم و خشک ، برگ و گل و تخم او جهت گزیدگی رتیلا و عقرب و رفع معض سریعالاثر است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). مؤلف برهان آن را فالِنْجقَین ضبط کرده است و نویسد: پیوسته در تلهای خاک روید. برگ و گل و تخم آن را بکوبند و بیاشامند، گزیدگی عقرب و رتیلا را سودمند است . (برهان ).