فالکبازلغتنامه دهخدافالکباز. [ ل َ ] (نف مرکب ) بمعنی فالگیر است . (انجمن آرا). فالگیری را گویند که بر سر کوچه و بازار نشسته بجهت مردمان فال میگیرد. (برهان ). از فال + -َک (پسوند تصغیر) + باز. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به فال شود.
