فاوا

فاوا. (ص ) شرمنده و رسوا. (برهان ) :
بس که بخشد کف تو درّ و گهر
بحر شرمنده گشته و فاوا.

عمعق بخاری .

|| (اِ) شرمندگی و رسوایی . (برهان ).