فتیقلغتنامه دهخدافتیق . [ ف َ ] (ع ص ) شتر کفته و شکافته از فربهی . || رجل فتیق اللسان ؛ مرد تیززبان . || نصل فتیق الشفرتین ؛ پیکان دوزبان . || صبح فتیق ؛ بامداد روشن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).