فجواء

فجواء. [ ف َج ْ ] (ع اِ) زمین فراخ و گشاده . (منتهی الارب ). فجوة. رجوع به فجوة شود. || (ص ) قوس فجواء؛ کمانی که زه از وی دور باشد. (منتهی الارب ).