فجوة

فجوة. [ ف َج ْ وَ ] (ع اِ) فرجه میان دو چیز. (اقرب الموارد). فرجه . (بحر الجواهر). || شکاف میان دو کوه و جز آن . (منتهی الارب ). فراخی میان دو کوه . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ترتیب عادل ). || زمین فراخ . (منتهی الارب ). قسمتی از زمین که گشاده باشد: بینک و بین القبلة فجوة. (اقرب الموارد). || گشادگی میان سرای . (منتهی الارب ). ساحت خانه . (اقرب الموارد). || رده ٔ میان بطن مقدم و مؤخر. (از بحر الجواهر). ج ، فجوات ، فِجاء . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).