فحیل

فحیل . [ ف َ ] (ع ص ) مرد نیک دانا و نجیب . || مرد سخت گشنی کننده . (منتهی الارب ). ذوالفحولة.(اقرب الموارد). || فحل فحیل ؛ گشن نجیب بااصل و نیکو در گشنی . || کبش فحیل ؛ تکه ٔ شبیه شتر نر در گشنی ، نجابت و زیرکی . (منتهی الارب ).