فدرةلغتنامه دهخدافدرة. [ ف ِ رَ ] (ع اِ) پاره ای از گوشت پخته . || پاره ای از شب . || پاره ای از کوه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). قطعه ای از کوه و یا آنچه را در بالای کوه مشرف باشد فدره گویند. (اقرب الموارد از الاساس و التاج ).
