فذلک
لغت‌نامه دهخدا
فذلک . [ ف َ ذا ل ِ ] (ع اِ مرکب ) مأخوذ از تازی ، باقی و بقیه ٔ چیزی . (ناظم الاطباء) (آنندراج از شرح خاقانی ). و به اصطلاح اهل حساب ، جمع بعد از تفصیل . (آنندراج از شرح خاقانی و مؤید). به اصطلاح اهل دفتر، جمع حساب پس از تفصیل . (ناظم الاطباء) :
با حسابم خوش ار فذلکم اوست
نی غلام مقر چو مالکم اوست .
کبری شمر ممالک این سبز بارگاه
صغری شمر فذلک این تیره خاکدان .
تا حشر فذلک بقا باد
توقیع تو دادگستران را.
|| در کلام علما بمعنی اجمال فصل است . (کشاف اصطلاحات الفنون ).
- فذلک شدن ؛ منقضی شدن . سپری شدن . (یادداشت بخط مؤلف ) :
فذلک شد شمار خدمت من
بر او از جملگی و گیج گیجی .
رجوع به فذالک شود.
با حسابم خوش ار فذلکم اوست
نی غلام مقر چو مالکم اوست .
سنائی .
کبری شمر ممالک این سبز بارگاه
صغری شمر فذلک این تیره خاکدان .
خاقانی .
تا حشر فذلک بقا باد
توقیع تو دادگستران را.
خاقانی .
|| در کلام علما بمعنی اجمال فصل است . (کشاف اصطلاحات الفنون ).
- فذلک شدن ؛ منقضی شدن . سپری شدن . (یادداشت بخط مؤلف ) :
فذلک شد شمار خدمت من
بر او از جملگی و گیج گیجی .
سوزنی .
رجوع به فذالک شود.
