فراخ آستین
لغتنامه دهخدا
فراخ آستین . [ ف َ ] (ص مرکب ) جوانمرد و صاحب همت و کریم و بخشنده . (برهان ) (آنندراج ) :
فراخ آستین شو کز آن سبز شاخ
فتدمیوه در آستین فراخ .
رجوع به فراخ شود.
فراخ آستین شو کز آن سبز شاخ
فتدمیوه در آستین فراخ .
نظامی .
رجوع به فراخ شود.