فراخ حوصلگیلغتنامه دهخدافراخ حوصلگی . [ ف َ ح َ / حُو ص ِ ل َ / ل ِ ] (حامص مرکب ) شرافت و بزرگواری و نجابت . (ناظم الاطباء). || بردباری و وقار. (آنندراج ). رجوع به فراخ حوصله شود.
