فراورلغتنامه دهخدافراور. [ ف َ وَ ] (اِخ ) نام موضعی است در خراسان و در آنجا چشمه ای است که چون در آن چشمه غوطه خورند تب ربع را زایل کند. (برهان ). ظ. مصحف «فراو» یا «فراوه » است . (ازحاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به فراو و فراوه شود.
