ترجمه مقاله

فراک

لغت‌نامه دهخدا

فراک . [ ف ُ ] (اِ) پشت که در مقابل رو است و به عربی ظهر خوانند. || (ص ) حیز و مخنث . || پلید و پلشت . || زبون . (برهان ).
ترجمه مقاله