فرخویلغتنامه دهخدافرخوی . [ ف َ ] (اِ مرکب ) از: فر (پیشاوند) + خوی . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). خُلق . (برهان ). به معنی فرخ خوی است ، چه خوی به معنی مطلق خُلق است . (آنندراج ). خُلق و خوی و طبیعت . (ناظم الاطباء).
