فردنوا
لغتنامه دهخدا
فردنوا. [ ف َ ن َ ] (ص مرکب ) کسی که تنها نوازد و احتیاج به دمکش ندارد. (آنندراج ) :
نو بلبل نطقم همه جا فردنوا بود
این شوخ زبان رشک هم آواز ندانست .
نو بلبل نطقم همه جا فردنوا بود
این شوخ زبان رشک هم آواز ندانست .
طالب آملی (از آنندراج ).