فرزل
لغت‌نامه دهخدا
فرزل . [ ف َ زَ ] (اِخ ) از قراء بعلبک و قریه ٔ بزرگ و باصفایی است در بن کوه غربی آن .مویز جوزانی در این مکان یافت شود و ملبنی که از شیر بز و جوز و جز آن سازند و آن را جِلدالفرس گویند مخصوص بدانجاست . و در آن قومی است معروف به بنی رجاء ورؤسای آنها به جوانمردی و میهمان نوازی و تجمل ظاهردر لباس و اکل و شرب شهرت دارند. (معجم البلدان ).
