فرغاء

فرغاء. [ ف َ ] (ع ص )مؤنث افرغ ، به معنی فارغ . || فراخ از طعنه ٔ جراحت و مانند آن : الطعنة الفرغاء؛ الواسعة. (اقرب الموارد). طعنةٌ فرغاء؛ طعن فراخ . (منتهی الارب ).