فرغولی

فرغولی . [ ف َ ] (اِخ ) عمربن محمدبن حسن بن علی بن ابراهیم ، مکنی به ابوحفص . در دهستان متولد شد و در گرگان نشأت کرد. در نیشابور فقه آموخت و سپس تا پایان عمر در مرو زیست . ادیبی فاضل ، متکلم و از پیروان فرقه ٔ صوفیان قشیریه بود. از ابواحمد عبدالحلیم قصاری و ابوعمرو عثمان بن محمدبن عبداﷲ المحمی و ابوالمظفر سمعانی حدیث شنید و ابوسعد سمعانی از وی استماع حدیث کرد. ولادتش در شعبان سال 560 هَ .ق . بود. (اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص 207).