فرگاهلغتنامه دهخدافرگاه . [ ف َ ] (اِ مرکب ) لفظی است که به عربی حضرت میگویند. (برهان ). برساخته ٔ دساتیر. (فرهنگ دساتیر ص 257). از: فر +گاه ؛ لغةً به معنی پیشگاه . (حاشیه ٔ برهان چ معین ).
